Introductie van de transformatorkern en zijn aardingspunten

Precisietransformatorkern , de kern is het grootste deel van het magnetische circuit in de transformator. Het bestaat meestal uit warmgewalste of koudgewalste siliciumstaalplaten met een hoog siliciumgehalte en bedekt met isolerende verf. De ijzeren kern en de daarop gewikkelde spoel vormen een compleet elektromagnetisch inductiesysteem. De hoeveelheid stroom die door een vermogenstransformator wordt overgedragen, is afhankelijk van het materiaal en het dwarsdoorsnedeoppervlak van de ijzeren kern.

Aardingspunten

(1) Er wordt een aparte aardingsdraad voor de ijzeren jukclip meegeleverd. Omdat de ijzeren kern de bovenste clip raakt en een aardingsfout op meerdere punten veroorzaakt, vloeit de aardingsstroom alleen in de ijzeren kernclip en vloeit er geen stroom in de aardingsdraad van de ijzeren kern, waardoor het personeel ten onrechte zal denken dat het ijzer kern heeft niet gefaald; Na het instellen wordt er, ongeacht waar de ijzeren kern de clip raakt, een lus gevormd door de twee geaarde buitenste draden, zodat de aardingsstroom extern correct kan worden gedetecteerd.

(2) Het aardingsstuk met ijzeren kern wordt in het midden van de dwarsdoorsnede van het ijzeren juk geplaatst. Op deze manier is, ongeacht waar de isolatiebout van het juk wordt getrokken en de locatie van het aardingspunt van de fout, de maximale geïnduceerde spanning van de lus slechts 1/4 van de draaispanning, en de maximale aardingsstroom op dit moment is slechts ongeveer een paar ampère, wat meer is dan de ijzeren kern. De grondlip is veel kleiner wanneer deze elders wordt geplaatst.

(3) Als het vanwege het ongemak van installatie ter plaatse nodig is om het aardingslaken met ijzeren kern in andere posities te plaatsen, moeten de isolatiebouten van de trekband met ijzeren juk en het aardingslaken ook diagonaal worden geplaatst, wat kan voorkomen dat de aardplaat generatie van grote stroom.