Wat zijn de belangrijkste componenten en elementen waaruit de constructie van een typische stroomtransformator bestaat?

Een stroomtransformator (CT) is een elektrisch apparaat dat wordt gebruikt om wisselstroom (AC) te meten door een hoge primaire stroom om te zetten in een lagere secundaire stroom die evenredig is aan de primaire stroom. CT's worden vaak gebruikt in elektrische systemen voor verschillende doeleinden, zoals meting, bescherming en controle. De constructie van een typische stroomtransformator bestaat uit verschillende belangrijke componenten en elementen:

Kern: De kern is een cruciaal onderdeel van de CT en is meestal gemaakt van ferromagnetisch materiaal, zoals ijzer of een gelamineerde kern. Het biedt een pad met lage weerstand voor de magnetische flux die wordt gegenereerd door de primaire stroom, waardoor een efficiënte inductie van de secundaire stroom wordt gegarandeerd. Kernen kunnen verschillende vormen hebben, waaronder toroïdaal (ringvormig) en rechthoekig.

Primaire wikkeling (primaire spoel): De primaire wikkeling is een enkele winding of een paar windingen van een dikke geleider (meestal koper of aluminium) die door of rond de kern loopt. Het voert de primaire stroom die moet worden gemeten of bewaakt. Het aantal primaire windingen bepaalt de windingsverhouding en de stroomsterkte van de CT.

Secundaire wikkeling (secundaire spoel): De secundaire wikkeling bestaat uit vele windingen van een fijne geleider (ook typisch koper of aluminium) die rond de kern zijn gewikkeld. Het voert de secundaire stroom, die evenredig is met de primaire stroom op basis van de windingsverhouding. De windingsverhouding bepaalt hoeveel de primaire stroom wordt verminderd.

Isolatie: Isolatiematerialen, zoals vernis of email, worden op de wikkelingen aangebracht om ze elektrisch van elkaar en van de kern te isoleren. Dit voorkomt kortsluiting en zorgt voor een goede werking.

Last: De last heeft betrekking op de belastingsimpedantie die is aangesloten op de secundaire wikkeling. Het omvat de weerstand en eventuele externe apparaten (bijvoorbeeld ampèremeters of relais) die op de CT zijn aangesloten. De belasting bepaalt de nauwkeurigheid van de CT, omdat deze de spanningsval over de secundaire wikkeling beïnvloedt.

Secundaire terminal(s): De secundaire terminals zijn de punten waar de secundaire wikkeling is aangesloten op externe circuits of apparaten. Ze bestaan ​​doorgaans uit schroefklemmen, aansluitklemmen of kabels die een gemakkelijke aansluiting mogelijk maken.

Naamplaatje of label: De CT heeft vaak een naamplaatje of label met essentiële informatie, waaronder de classificatie van de CT (zoals stroomverhouding en nauwkeurigheidsklasse), fabrikantgegevens, serienummer en naleving van de normen.

Kernvenster: Bij toroïdale kern-CT's is het kernvenster de opening in de kern waardoor de primaire geleider (geleider die de primaire stroom voert) passeert. Een juiste uitlijning van de geleider binnen het kernvenster is cruciaal voor nauwkeurige metingen.

Montagebeugel of behuizing: Sommige CT's worden geleverd met montagebeugels of behuizingen voor installatiedoeleinden. De behuizing biedt bescherming voor de CT-componenten en isolatie voor de veiligheid.

Afleidingsdraden: In sommige CT-ontwerpen zijn afleidingsdraden bevestigd aan de secundaire aansluitingen om gemakkelijke verbindingen met externe apparaten of circuits te vergemakkelijken.

Aardverbindingen: CT's kunnen aardverbindingen of voorzieningen bevatten om een ​​veilige elektrische aarding te garanderen, vooral bij hoogspanningstoepassingen.

Kernklemmechanisme: Bij CT's met gesplitste kern maakt een kernklemmechanisme een eenvoudige installatie en verwijdering van de CT mogelijk zonder de primaire geleider los te koppelen.