Introductie en werkingsprincipe van de huidige transformator

A huidige transformator is een instrument dat gebruik maakt van het principe van elektromagnetische inductie om een ​​grote stroom aan de primaire zijde om te zetten in een kleine stroom aan de secundaire zijde voor metingen. Een stroomtransformator bestaat uit een gesloten ijzeren kern en wikkelingen. De primaire wikkeling heeft weinig windingen en is verbonden met de lijn van de stroom die wordt gemeten.

werkend principe

Bij stroomopwekkings-, substation-, transmissie- en distributie- en stroomverbruiklijnen varieert de stroom enorm, variërend van enkele ampère tot tienduizenden ampère. Om meting, bescherming en controle te vergemakkelijken, moet deze worden omgezet in een relatief uniforme stroom. Bovendien is de spanning op de lijn doorgaans relatief hoog, zoals bij directe meting, wat erg gevaarlijk is. Stroomtransformatoren spelen de rol van stroomtransformatie en elektrische isolatie

Voor de wijzerampèremeter ligt de secundaire stroom van de stroomtransformator meestal op ampèreniveau (zoals 5A, enz.). Voor digitale instrumenten ligt het bemonsteringssignaal doorgaans op het milliampèreniveau (0-5V, 4-20mA, enz.). De secundaire stroom van de miniatuurstroomtransformator is milliampère, die voornamelijk als brug fungeert tussen de grote transformator en de bemonstering.

Miniatuurstroomtransformatoren worden ook wel "instrumentstroomtransformatoren" genoemd. ("Instrumentstroomtransformator" heeft een betekenis, het is een precisiestroomtransformator met meerdere stroomverhoudingen die in het laboratorium wordt gebruikt en die over het algemeen wordt gebruikt om het instrumentbereik uit te breiden.)

Net als transformatoren werken ook stroomtransformatoren volgens het principe van elektromagnetische inductie. Transformatoren zetten spanning om en stroomtransformatoren zetten stroom om. De wikkeling van de stroomtransformator die is aangesloten op de gemeten stroom (het aantal windingen is N1) wordt de primaire wikkeling genoemd (of primaire wikkeling, de primaire wikkeling); de wikkeling die op het meetinstrument is aangesloten (het aantal windingen is N2) wordt de secundaire wikkeling (of twee secundaire wikkelingen) genoemd. wikkeling, secundaire wikkeling).

De stroomverhouding van de primaire wikkelingsstroom I1 tot de secundaire wikkeling I2 van de stroomtransformator wordt de werkelijke stroomverhouding K genoemd. De stroomverhouding van de stroomtransformator wanneer deze op nominale stroom werkt, wordt de nominale stroomverhouding van de stroomtransformator genoemd. , dat wordt vertegenwoordigd door Kn.

De functie van de stroomtransformator is om de stroom met een grotere stroomwaarde aan de primaire zijde via een bepaalde transformatieverhouding om te zetten in een stroom met een kleinere stroomwaarde aan de secundaire zijde, die wordt gebruikt voor bescherming, meting en andere doeleinden. Een stroomtransformator met een verhouding van 400/5 kan bijvoorbeeld een werkelijke stroom van 400 A omzetten in een stroom van 5 A.